Co grozi za stalking – jaka kara?

Stalking przyjmuje bardzo różne formy – ofiara może być nękana przez sprawcę m.in. głuchymi telefonami, niechcianymi smsami bądź mailami; może być śledzona bądź obserwowana z ukrycia; stalkerzy często nachodzą swoje ofiary w domu lub w pracy, a także wysyłają im niezapowiedziane prezenty albo składają propozycje seksualne. Co więcej, stalking zwykle łączy się z innymi czynami zabronionymi, m.in. z groźbami karalnymi (art. 190 kk), szantażem (art. 191 kk), zniesławieniem (art. 212 kk).

Regulacje prawne dotyczące przestępstwa stalkingu znajdują się w art. 190a Kodeksu karnego, który mówi, że: kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Polskie prawo przewiduje taką samą karę dla osób, które, podszywając się pod kogoś innego (np. na portalach społecznościowych), wykorzystują jego wizerunek lub inne dane osobowe w celu wyrządzenia mu szkody majątkowej lub osobistej (art. 190a § 2 kk).

Natomiast najwyższe sankcje grożą tym stalkerom, którzy swoim działaniem doprowadzili pokrzywdzonego do targnięcia się na własne życie – w takich okolicznościach sprawca podlega bowiem karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 (art. 190a § 3 kk).

Ponadto na podstawie art. 41a. § 1 sąd może orzec wobec sprawcy nękania również takie środki karne, jak m.in. zakaz kontaktowania się z ofiarą, zakaz zbliżania się do niej oraz zakaz przebywania w określonych środowiskach bądź miejscach.

Należy podkreślić, że stalking należy do przestępstw ściganych na wniosek pokrzywdzonego (z wyjątkiem sytuacji, gdy pokrzywdzony podejmie próbę samobójczą – wówczas postępowanie zostanie wszczęte z urzędu). Aby sprawca został zatem ukarany, ofiara sama musi zgłosić zawiadomienie o uporczywym nękaniu na policję bądź do prokuratury.